Wokalistka podkreśla, że ścieżka jej kariery i sukcesy w branży muzycznej budzą wiele emocji, również ze względu na to, czym zajmują się jej rodzice. Jest ona bowiem córką milionera Andrzeja Wielgomasa, założyciela i właściciela firmy Dawtona. Jednak jak zaznacza, to, że pochodzi z zamożnego domu, nie ułatwia jej życia, a wręcz jest swoistym balastem. Luna ma świadomość tego, że w opinii niektórych ludzi wszystko, co ma i co osiągnęła, zawdzięcza tylko bogatym rodzicom
Luna przyznaje, że wiele osób postrzega jej osiągnięcia muzyczne jako efekt wsparcia finansowego ze strony rodziców. Jest to dla niej niesprawiedliwe, niezwykle bolesne i staje się źródłem wielu nieporozumień.
– Myślę, że status materialny moich rodziców przeszkadza w mojej karierze, wcale nie traktuję tego jako coś, co mi pomogło. Ludzie wysnuwają jakieś teorie, że rzekomo moi rodzice pomogli mi osiągnąć sukces, a ja na przykład na swojej skórze widzę to na odwrót. Bo w momencie, kiedy wszyscy zaczęli się interesować moim życiem, moją rodziną i szukali na ten temat różnych informacji, to mi to utrudniło wiele rzeczy – mówi agencji Newseria Luna.
Wokalistka podkreśla, że zaczynała swoją karierę od zera i od lat ciężko pracuje na swoje sukcesy, dlatego chce być oceniana tylko pod kątem osiągnięć muzycznych, a nie przez pryzmat swojego pochodzenia. Wszelkie teorie spiskowe wpływają na jej poczucie wartości i zmuszają ją do walki z etykietą „córki milionera”. Luna ma jednak nadzieję, że odbiorcy w końcu dostrzegą w niej niezależną artystkę, a nie tylko członka bogatej rodziny.
– Przede wszystkim bardzo weszło mi to na poczucie wartości, bo przestałam myśleć o sobie jako o niezależnej artystce, tylko weszłam w głupie schematy, że ja jestem czyjąś córką. A przecież to w ogóle nie ma znaczenia, czyją jestem córką, siostrą i tak dalej, bo ja jestem osobnym bytem, niezależną jednostką, sama o sobie stanowię, zajmuję się zupełnie czymś innym niż moi rodzice i tak naprawdę tworzę od wielu lat – mówi.
Luna podkreśla, że krytyczne komentarze, które sugerują, że jej sukcesy czy chociażby awans do konkursu Eurowizji są wynikiem zasobności portfela rodziców, nie tylko sprawiają jej przykrość, ale także skłaniają do refleksji. Zastanawia się bowiem, gdzie jest jakakolwiek granica, jak trudno ludziom uwolnić się od stereotypów i jak bardzo są ograniczeni w swoim postrzeganiu innych.
– Niektóre komentarze są jak mantra i niemal wszędzie się powtarzają. Mam paru takich fanów, oczywiście przesyłam im bardzo dużo miłości i uśmiechu, którzy po prostu pod każdym postem piszą to samo, że wydaję piosenki tylko dzięki rodzicom albo że oni kupili mi Eurowizję. No jakby mój ojciec kupił całą Eurowizję, to by była wspaniała rzecz, ale nie wiem, czy komuś kiedykolwiek udało się coś takiego zrobić. Ale tak już poza żartami, to rzeczywiście pojawiają się takie rzeczy i jak to czytam, to już mi ręce opadają. I tak sobie myślę: czy osoby, które to piszą, w ogóle interesuje muzyka, którą ja wydaję. To są chyba raczej tylko komentarze wynikające z wewnętrznej frustracji, z jakiejś niepewności i ich niskiego poczucia wartości – dodaje piosenkarka.
Źródło: Newseria
